Column Powerholiday

“Ga je weer een nacht in zo’n snelweghotel zitten?”, vraagt de vriendin tegenover me aan de restauranttafel. De spottende ondertoon ontgaat me niet.
“Nou,” zeg ik, “het staat niet echt áán de snelweg, maar op een industrieterrein vlak buiten het centrum. Met de leenfiets van het hotel ben je zo in de stad.”
“Waar je zin in hebt”, snuift ze – verder is het heel gezellig.
“Wanneer ben jij voor het laatst een nachtje weggeweest met T.?”, vraag ik.
Het blijft stil. Na een slok wijn en wat geprik in haar eten zegt ze: “Ja, nee, ja, geen idee, dat zouden we vaker moeten doen, ja. De kinderen gaan altijd mee.”
Als ik triomfantelijk wil kijken, denk ik terug aan dit moment, want dan lukt het meteen.
Ik leg haar nog maar eens mijn theorie over de powerholiday uit, de grote broer/zus van de powernap. Voor zo’n dutje hoef je niet in een comfortabel bed in een sfeervolle slaapkamer te liggen, dat kan op elke plek waar je ongestoord een kwartier gestrekt kunt gaan: een bank, een stretcher, of desnoods op zachte vloerbedekking.
Zo werkt het ook met de powerholiday, een nachtje (of twee) weg om even op adem te komen: daarvoor hoef je niet op zoek naar de meest knusse hotelletjes of bee-en-bees in pittoreske plaatsjes met de leukste, niet al te toeristische bezienswaardigheden op een steenworp afstand. Ik heb geleerd dat je een heerlijk, opladend nachtje weg kunt beleven in het goedkoopste hotel dat je op de welbekende boekingswebsites tegenkomt.
Vakanties boeken was tot een paar jaar terug bij ons thuis nooit een erg gezellige activiteit. Dat had vooral te maken met mijn keuzestress. Dat eindeloze heen en weer klikken tussen al die websites en vooral het lezen van de gekmakende reviews – de een hemelt het ontbijt op, de ander hekelt de gehorigheid – leidde nogal eens tot wrevel tussen mijn man en mij.
‘Boek nou maar gewoon wat’, beet hij me dan toe als ik weer een hele avond de vakantie-voorpret vakkundig weg-Googelde. ‘Het gaat erom dat we even weg zijn.’
Sinds we jonge kinderen hebben, hang ik dat principe opeens ook aan. Ik ben veel makkelijker geworden, omdat ik ’s avonds simpelweg te moe ben om lang vakantieresearch te doen en het me bovendien niet meer zoveel uitmaakt wáár een bed staat, omdat het al een luxe op zich is als we een nacht met z’n tweeën kunnen doorslapen.
Langere vakanties zonder kinderen zijn voor ons vanwege werk moeilijk te plannen (even los van de vraag of we onze peuterzoon en babydochter langer dan een paar dagen kunnen missen). Maar een nachtje (of twee) weg, is wel te regelen.
Dus dat doen we, een paar keer per jaar. Want tijdens zo’n nacht weg ben je toch even uit je gewone doen, kom je aan elkaar toe en gapen die volle wasmand, de werklaptop of de speelgoedchaos in de woonkamer je niet de hele tijd aan. Alleen dat werkt al heel ontspannend.
De selectie van een reisbestemming gaat nu zo: we kijken op Google Maps welke grotere steden er binnen ruim een uur rijden van onze ouders liggen – want als we de kinderen in de ochtend op hun logeeradres hebben afgezet, willen we voor de lunch ‘op vakantie zijn’. Dan kijken we op de grootste boekingssite naar een goedkoop hotel, dat best op een industrieterrein mag staan, zolang er maar huur- of leenfietsen zijn of een (pendel)bus naar het stadscentrum.
Zo zijn we het afgelopen jaar naar Den Bosch, Arnhem en Zwolle geweest. Omdat het maar een nachtje is, kun je ook eens een stad ‘proberen’, zonder dat je er lang aan vastzit.
Door de korte verblijfsduur en onze lage verwachtingen bij het hotel en de stad, merk ik dat we allerlei typische vakantiegedachten die ik vroeger had, over het mee- of tegenvallen van het hotel en de locatie, omzeilen. En, eerlijk, als ik bij zo’n receptie de kamersleutel in ontvangst neem, heb ik het vakantiegevoel te pakken.
We doen niet veel bijzonders, want ‘het gaat erom dat we even weg zijn’: we lunchen uitgebreid, winkelen misschien wat, maken een stadwandeling of slenteren zomaar wat rond, we lopen een museum of een mooie kerk in – alleen als we zin hebben, niet omdat het bij vakantie hoort – , drinken koffie, dineren, gaan naar de film of Netflixen op de hotelkamer en slapen uit.
Uit Arnhem appte ik de vriendin ter inspiratie een selfie van ons, twee zichtbaar ontspannen vaders op powervakantie: Liefs uit het snelweghotel.

Delen